M = Meesteres - Mevrouw.

Ik kan niet verbaasder zijn, denk ik, want ik ben mij van geen fout bewust. Zij kijkt mij onderzoekend aan. Een flauwe glimlach siert haar lippen. Ik weet echter echt niet waarom en die vraag moet op mijn voorhoofd geschreven staan, want ze vraagt of ik het echt niet weet. Ik schud nee ,waarop zij weer lacht.

“Les één in luisteren, teddy. Je hebt mij net anders genoemd dan wat ik jou gezegd heb. Waarom deed je dat?”

“Euuhmmm….,” komt er even later uit mijn moment.

Ik kan even niet bedenken hoe ik haar genoemd heb. Ik kijk haar dan ook vragend aan.

“Ik vergeef het je deze keer, omdat je zo lekker enthousiast bent, maar een volgende keer hangt er wel een consequentie aan vast, teddy.”

“Dank U, Meesteres.”

Op het moment dat ik het laatste woord uitspreek, zie ik de blik in haar ogen donkerder worden. Meteen besef ik dat ik haar Mevrouw had moeten noemen en verbeter mijzelf. Dat brengt de glimlach weer terug. Toch snap ik iets niet.

“Maar… U bent nu toch mijn Meesteres, Mevrouw?”