A = Afspraak

Daar zit ik dan. Strak van de zenuwen als een puber die voor het eerst met een meisje op stap gaat, maar ik ben zevendertig jaar oud en sinds een paar maanden gescheiden. Ik voel mij een puber, omdat ik op het punt sta een droom uit te laten komen die mij al vanaf mijn pubertijd bezig houdt. 
Ik, die vaak te horen krijgt stoer te zijn. Waar menig vrouwenoog iets langer dan fatsoen vraagt op blijft hangen, omdat het coachen van en trainen met de plaatselijke rugbyclub mijn lichaam nog steeds in conditie houdt. De lengte van één meter drie en tachtig, mijn donkere haar en hazelnootbruine ogen, zullen ook wel een steentje bijdragen aan die blikken. Dat was in mijn jeugd wel leuk, maar nu kan mij dat allemaal niet zo boeien. De kleine vrouw waar ik vandaag een afspraak mee heb en sinds tien minuten tegenover mij zit, wel. Het is namelijk de vrouw die mijn jeugddroom waarheid kan laten worden.