I = Interesse.

Ik schrik mij te pletter als ik ‘jouw dominante’ hoor. Het klinkt alsof ze mij afwijst. Dat gevoel moet te zien zijn op mijn gezicht, want ze vervolgt meteen met: “En ik zou trots zijn als ik die houvast mag zijn en je te begeleiden op deze spannende ontdekkingsreis.”

Van schrik naar opluchting in een seconde. Ik heb haar interesse gewekt! In de volgende seconde voel ik een lach opborrelen. Een meisjesachtig gegiechel eigenlijk, maar dat weet ik te onderdrukken. Zo stoer ben ik nog wel. Het enige wat Mevrouw ziet is de grote grijns op mijn gezicht en de glans van geluk in mijn ogen. Tenminste, ik hoop dat ze de glans ziet. Als het zou kunnen zou ik nu ter plekke op mijn knieën gaan voor haar. Een uiting van respect, zoals ik zo vaak gelezen heb, maar vanwege het feit dat wij in het openbaar zijn, doe ik het niet. In plaats daarvan zeg ik, hopelijk ingetogen genoeg: “Mijn dank is heel groot, Mevrouw. Ik hoop dat ik U nimmer teleur zal stellen.”