“Ik
ben van mijn leven nog niet zo van slag geweest, Mevrouw,” beken ik beduusd, want
dat ben ik werkelijk nog steeds.
“Dat
begrijp ik helemaal, teddy. Het is ook niet niks om aan een queste naar jouw
diepste gevoelens en onderliggende emoties te beginnen.”
“Dat
is het niet eens, Mevrouw. Ik ben niet bang om er aan te beginnen, maar al mijn
hele leven lopen de vrouwen achter mij aan en dat was altijd wel grappig. U
lijkt echter helemaal niet onder de indruk.”
“Waar
zou ik van onder de indruk moeten zijn, teddy?”
En
weer vliegt het schaamrood mij naar de wangen. Wat ik net heb bekend, klinkt
mij zelfs enorm arrogant in de oren. De glinstering in haar ogen wijzen mij
erop dat zij precies hetzelfde moet hebben gedacht. Met een diepe zucht zoeken
mijn ogen de punten van mijn schoenen weer op.
Een
zacht ‘teddy?’ laat mij weer opkijken.
“Een
beetje arrogantie mag, lieverd. Je bent er mooi genoeg voor, maar teveel
eigendunk zal gestraft gaan worden. Ook met een mooi koppie en lekker lijf
blijf jij gewoon een mens, hoor.”
Ojee, ze gaat hem echt leuk vinden! :-)
BeantwoordenVerwijderenGrijns!
BeantwoordenVerwijderen