J = Jaar

Het is maar goed dat ik zit. De lach die ik te zien krijg op mijn uitspraak is voldoende zijn om knikkende knieën van te krijgen. Het feit dat ze naar voren leunt en een hand op mijn wang legt, laat mij de wereld om ons heen vergeten. Als ze het van mij zou vragen zou ik zelfs ter plekke naakt voor haar gaan staan. Een grinnik van haar en ik ben weer bij de les.

“Ik weet zeker, lieve teddy, dat je mij komend jaar nimmer zal teleurstellen, want als Mentor zal ik alleen maar trots kunnen zijn op ieder stukje wat jij allemaal gaat ontdekken. Het zal echter niet alleen met Mij zijn. Het meeste van wat je opgenoemd heb, kan ik je wel geven. Er zijn echter een aantal onderdelen waar ik niet voldoende kennis van heb, maar ik heb dan wel weer een uitgebreide vriendenkring waar die ervaring wel op te doen is. Ik zal echter altijd bij je zijn.”