Z = Zinderende toekomst.

“Ik zie Yin-Yang wel zitten als uiteindelijk doel, teddy en jij?” is de volgende vraag van Mevrouw.
Ik bevestig dat ik er net zo over denk. Dat levert mij een heerlijke brede lach op waar ik weer voor smelt. Ik ben zo erg onder de indruk, dat ik het liefst voor haar op mijn knieën wil gaan en haar mijn trouw ter plekke wil beloven. Ik word mij pas bewust van het feit dat ik zelfs al halverwege ben met het uitvoeren van dat plan, als Mevrouw mij grinnikend vraagt of ik mijzelf werkelijk ter plekke voor schut wil zetten.
Ik besef dat ik zelfs al bijna op één knie zit. Ik voel het schaamrood voor de zoveelste keer naar mijn wangen vliegen, terwijl ik snel rechtop ga staan, om weer in de stoel te gaan zitten. Vlug werp ik een blik over het terras, maar het lijkt erop dat geen enkele andere gast mijn actie heeft gezien. Ik haal opgelucht adem. Dan kijk ik Mevrouw weer aan, die mij met een grote grijns op haar gezicht aan zit te kijken.
“Was ik jouw enige afspraak vandaag of heb je meer plannen, teddy?” vraagt Mevrouw, waarop ik haast mompelend antwoord dat ik verder geen plannen heb en dat is ook zo.
“Zou jij zo meteen mee willen gaan naar mijn huis om alvast die sublijst in te vullen? Dan kunnen wij ook meteen een afspraak maken voor een volgende ontmoeting.”
Mijn hart maakt een drie dubbele salto met een flikflak erachter aan. Of ik dat wil? Nou en of! Mijn enthousiaste antwoord maakt de lach op haar gezicht nog breder. Dan steekt ze haar hand op. Een paar tellen later kan zij al tegen een meisje zeggen dat zij de rekening wil. Als deze er is, is het heel even gesteggel wie er betaalt, maar ook hier delf ik het onderspit.
Mevrouw betaalt en staat op nog voordat ik besef dat het netjes was geweest als ik eerder op was gestaan dan zij. Uitnodigend steekt zij haar hand uit. Ik sta op en neem haar hand in die van mij. De eerste afspraak eindigt als wij samen het terras aflopen, op weg naar een zinderende toekomst. Volgens mijn verwachting dan.

Y – Yin-Yang.

“Vind je dat raar, teddy, dat ik lust niet op nummer één zet?” vraagt Mevrouw.
Vind ik dat vreemd? Nee, niet echt. Toen ik informatie zocht was het ook niet het eerste waar ik naar op zoek ging. Lust als beloning klinkt mij echter als muziek in de oren. Toch vraag ik hoe zij dat dan ziet.
Mevrouw vertelt met een vrolijke glinstering in de ogen dat lust uit veel meer bestaat dan alleen penetratie. Het behalen van seksueel genot en bevrediging zal een openbaring voor mij worden, zo zegt zij. Ik geloof haar meteen.
“Weet je, teddy, als de klik tussen een D en een subje werkelijk een honderd procent match is, dan is het als Yin-Yang. De één kan niet zonder de ander om alle behoeftes en verlangens te bevredigen. Snap je wat ik bedoel?”
En of ik het snap! Met deze opmerking raakt zij precies datgene wat mij zo aantrok in alle mooie verhalen die ik heb gelezen en zoals het er nu naar uitziet, denk ik dat de klik er tussen haar en mij wel is. Ik ben werkelijk nieuwsgierig of Yin-Yang dan ook voor ons haalbaar zal zijn.

X = X –factor.

“Nooit gedacht, hè teddy, dat een vrouw als ik jouw pik kan laten steigeren?”
De onverbloemde vraag laat mij verbleken. Daarop kijkt zij mij met een grijns aan. Ik mompel een ‘nee, Mevrouw’ alsof ik een kleuter ben die tegen zijn juffrouw moet bekennen dat hij stout is geweest. Het vreemde is dat ik  met volle teugen geniet.
“Schaam je maar niet, lieverd. Binnen een D/s is lust ook iets waar je op een andere manier van geniet dan in een vanilla relatie. Het heeft een andere aantrekkingskracht en is dus niet relevant aan de schoonheid van de persoon. It’s all-in the mind, zoals de Engelsen het zeggen. Toch is het een X-factor, want lust is niet hetgeen wat jouw pik zo in beroering brengt. Dat het gebeurt, ben ik alleen maar blij mee en nee, dat wil niet zeggen dat ik jou meteen als lustobject ga gebruiken. Integendeel zelfs. Lust in alle vormen zal een beloning voor je zijn, geen noodzaak.”
Het is dat mijn jeans van die stevige naden heeft, anders ben ik bang dat op dat moment een aantal van de naden gesprongen zouden zijn.

W = Waanzin

Het is eigenlijk gewoon waanzin dat die jongeheer van mij steeds de kop op steekt. Het waarom of waardoor ontgaat mij geheel. Het is niet dat ik onervaren ben, integendeel, mag ik wel zeggen. Het is vreemd, omdat de de vrouw tegenover mij niet echt het type vrouw is waar hij doorgaans op zal reageren.

De vraag of er iets is brengt mij terug naar het onderwerp van mijn gedachten. Meteen als ik haar blik ontmoet, sla ik mijn ogen weer neer. Ik kan haar toch niet zomaar vertellen waar ik aan heb zitten denken?

Mevrouw leunt voorover en tilt met een kleine hand mijn kin omhoog, zodat ik niet anders kan dan haar in de ogen kijken. Ze zegt niets, maar het lijkt alsof haar ogen diep in mijn ziel kunnen kijken. Het duurt slechts een paar seconden. Dan laat zij haar blik langzaam naar beneden glijden tot aan mijn kruis.

Weer steigert mijn mannelijkheid. Schoksgewijs probeert mijn lid tot volle glorie te komen. Het enige effect is dat ik het Spaans benauwd krijg en Mevrouw weer opkijkt. De lach die dan haar mondhoeken omhoog krult, laat mij wensen dat ik in de grond kan zakken.

V = Veilig, Verantwoord en Vrijwillig.

“Even iets anders, teddy, maar minstens net zo belangrijk. Voor mij zijn de drie V’s erg belangrijk. Weet je wat ik bedoel?”
“Euuhmmm…. het heeft iets met vertrouwen te maken, volgens mij, Mevrouw.”
“Bijna. Vertrouwen is ook belangrijk, maar bij mij staat Veilig, Verantwoord en Vrijwillig voorop. De drie V’s zijn afgeleid van het Engelse Safe, Sane en Consensual. Er is namelijk een duidelijk verschil tussen mishandeling en BDSM. Waar mishandeling gericht is op het beschadigen van de ander en vaak boosheid, angst of onmacht als achtergrond heeft, is BDSM een mooie beleving die plaatsvindt met wederzijdse toestemming en diep vertrouwen. Ik wil dan ook dat je deze drie V’s onthoudt, want er gaat niets gebeuren zonder jouw toestemming, ook al ben ik de Dominante.”
“U gaat toch niet bij alles eerst vragen of ik het goed vind, hè?” sputter ik min of meer verschrikt, waarop Mevrouw weer in de lach schiet.
“Daar hoef je niet op te hopen, teddy,” giechelt zij, “zoals ik eerder zei, het meeste bespreken wij vooraf via de sublijst, weet je nog?”
“Oh ja," mompel ik haast onhoorbaar.

Weer zit ik met een mond vol tanden en een broek vol gezwollen mannelijkheid. Het moet niet gekker worden.

U = Uitdaging.

“Luister, teddy. Het zal een hele uitdaging worden. Zowel voor jou als voor mij. Door spel te observeren kun je leren. Daarnaast zijn luisteren, praten met mij en andere onderdanigen en ondervinding ook goede leermeesters. Zo heb ik ook het meeste geleerd.”

“Ik kan niet anders dan het eens zijn met U, Mevrouw. Ik ben bang dat er veel meer bij onderdanig zijn komt kijken dan ik had gedacht. Het leek allemaal veel simpeler,” beken ik met mijn blik op een waterdruppel op de tafel gericht.

“Wat bedoel je met simpeler, teddy?”

Tja, hoe kan ik dat nu uitleggen? Door alle informatie die ik op internet heb vergaard, kom ik niet verder dan de wijsheid dat een onderdanige of slaaf alles ondergaat wat een Dominant of Dominante maar wil. Daar valt toch niet veel aan te leren, of wel?

Het laatste zeg ik blijkbaar hardop, want Mevrouw reageert door te vragen waar niet veel aan te leren valt. Als ik het haar zeg, kijkt zei mij heel serieus aan. Dan komt de lach weer op haar gezicht en zegt:”Zoals ik zei…het zal een hele uitdaging worden, voor jou en mij, maar ik heb er nu al zin in.”

T=Training.

Ik kan niet anders dan verontschuldigend toegeven dat ik inderdaad weer een deel gemist heb. Op de vraag waarom ik zo snel afgeleid ben, moet ik het antwoord schuldig blijven. Alhoewel, ik heb wel een antwoord, maar denk dat zij het niet op prijs zal stellen wat ik te zeggen heb.

“Ik wacht, teddy. Je zegt geen antwoord te hebben, maar ik zie aan jouw gezicht dat je wel degelijk het waarom weet.”

“Hoe doet U dat toch, Mevrouw?” vraag ik verbaasd, in plaats van te antwoorden.

Meteen is die verleidelijke zweem van een glimlach weer om haar mond.

“Training, lieve teddy. Mensen observeren leer je veel van. Dat zal ook een onderdeel worden van jouw training.”

“Waarom, Mevrouw?”

“Omdat jij dat ook nodig gaat hebben in de toekomst. Non verbale communicatie is bijna nog belangrijker dan het gesproken of geschreven woord.”

“Ja, dat weet ik, Mevrouw. Ik heb al verschillende trainingen daarin gehad.”

“Dat zijn dan niet de beste trainingen geweest, lijkt mij, als je al zo snel de fout ingaat bij mij.”

En weer krimp ik van binnen tot maat tuinkabouter met schaamrood op zijn wangen.

S = Sublijst.

“……sublijst in te vullen.”

Alleen de laatste drie woorden dringen tot mij door. Ik was even zo met mijn eigen gedachten bezig dat ik voor een tweede keer niet heb geluisterd naar wat Mevrouw te vertellen had.

“Sublijst, Mevrouw?” vraag ik zo onschuldig als het maar kan.

“Dat is een lijst met alle meest voortkomende onderwerpen omtrent BDSM. Door deze in te vullen kan ik al voor een groot deel inschatten waar ik mee kan beginnen, wat ik uit kan breiden en waar ik helemaal niet aan hoef te beginnen,” antwoordt Mevrouw geduldig.

“Oh die lijst,” zeg ik enthousiast, “daar heb ik wel over gelezen, ja.”

Ik vertel Mevrouw met een grote grijns dat ik dat al opgezocht had op internet en bekeken. Ik geef echter ook meteen toe dat er dingen op die lijst staan die ik niet helemaal snapte.

“Je hebt maar weer half geluisterd, hè, teddy?” is haar vraag die mijn enthousiasme laat wankelen.

Ik kijk haar vragend aan. De uitdrukking op haar gezicht verandert weer. Het is nog net geen donderwolk, maar de blik in haar ogen eist een antwoord. Een eerlijk antwoord, welteverstaan.

R = Raakvlakken.

Door dit compliment groei ik plots een paar centimeter. Veel tijd om dat te beseffen krijg ik echter niet. Mevrouw gaat meteen verder met een ander onderwerp. Om samen tot een mooi spel te komen, zo zegt zij, hebben Dominant en onderdanige raakvlakken nodig. Een D/s zal nooit werken als de behoeftes en verlangens van beiden te ver uit elkaar liggen. Als mentor zal zij echter op zoek gaan naar wat mijn behoeftes en verlangens zijn. Daar zit veel verschil in volgens haar. Wat ik eerder in het gesprek al heb gezegd, zal haar uitgangspunt zijn, maar er is nog veel meer om te ontdekken.

Ik slik alles voor zoete koek. Ik knik alsof ik volkomen snap wat zij zegt, maar ondertussen wordt het hele verhaal steeds minder begrijpelijk. Toch klopt mijn hart op dubbele snelheid als zij bepaalde onderwerpen toelicht. Wat zij mij allemaal vertelt raakt echt een gevoelige snaar in het diepste van mijn ziel. Dat is het moment dat ik besef dat ik op een belangrijk kruispunt in mijn leven sta. Neem ik deze afslag of niet?

Q = Queste

“Ik ben van mijn leven nog niet zo van slag geweest, Mevrouw,” beken ik beduusd, want dat ben ik werkelijk nog steeds.

“Dat begrijp ik helemaal, teddy. Het is ook niet niks om aan een queste naar jouw diepste gevoelens en onderliggende emoties te beginnen.”

“Dat is het niet eens, Mevrouw. Ik ben niet bang om er aan te beginnen, maar al mijn hele leven lopen de vrouwen achter mij aan en dat was altijd wel grappig. U lijkt echter helemaal niet onder de indruk.”

“Waar zou ik van onder de indruk moeten zijn, teddy?”

En weer vliegt het schaamrood mij naar de wangen. Wat ik net heb bekend, klinkt mij zelfs enorm arrogant in de oren. De glinstering in haar ogen wijzen mij erop dat zij precies hetzelfde moet hebben gedacht. Met een diepe zucht zoeken mijn ogen de punten van mijn schoenen weer op.

Een zacht ‘teddy?’ laat mij weer opkijken.

“Een beetje arrogantie mag, lieverd. Je bent er mooi genoeg voor, maar teveel eigendunk zal gestraft gaan worden. Ook met een mooi koppie en lekker lijf blijf jij gewoon een mens, hoor.”

P = Problemen.

De vraag of ik even wil herhalen wat Mevrouw net gezegd heeft, brengt mij dus weer in de problemen. Ik herhaal wat ik weet en borduur daar op door. De uitdrukking op haar gezicht verandert van interesse naar donderwolk, waardoor ik mij binnen vijf minuten nòg kleiner voel dan één meter achtendertig. Zónietig, zó stom heb ik mij werkelijk nog nooit gevoeld. Verbazing is het volgende wat mij om de oren slaat, want op hetzelfde moment zorgt mijn pik voor nog een probleem. Ik krijg het bijna benauwd, zo erg knelt mijn broek. Het is echter wel een goede plek om mijn blik op te richten, want dan hoef ik haar even niet aan te kijken.

“Mijn excuses, Mevrouw, maar U maakt meer indruk op mij dan ik ooit heb kunnen bedenken.”

“Mooi zo. Dan heb ik alvast één doel bereikt. Ik hoop voor je dat het echt indruk is en niet angst, want dat zou je training erg in de weg kunnen zitten, teddy.”

Haar stem is zacht, troostend zelfs en past helemaal niet bij de donderwolkuitdrukking. Als ik opkijk, zie ik gelukkig dat de donderwolk is verdwenen. Haar lieve lach nodigt mij uit tot een glimlach als antwoord.

O = Onderdanig

“Zullen wij daarmee wachten totdat jij werkelijk weet wat onderdanig zijn inhoudt?” vraagt zij meteen.

“Ik denk dat ik dat wel weet, Mevrouw,” antwoord ik nogal stoer, waarop zij een wat geheimzinnige lach op haar gezicht krijgt.

Weer leunt zij voorover om met een hand over mijn wang te strelen. Zij zegt dat ik nog niet eens een kwart besef heb van ‘echt’ onderdanig zijn inhoudt. Ik sputter dat ik er al veel over gelezen heb, maar ook dat veegt zij onder tafel met een simpel handgebaar. Lezen is goed, maar ervaring is beter, is haar volgende opmerking, waarna zij verder gaat met een verschil tussen natuurlijke onderdanigheid en getrainde onderdanigheid. Ook vertelt zij het verschil tussen onderdanigheid en slaafsheid. Ik hang zowat aan haar lippen, want dit is informatie die ik dus niet op internet gevonden heb. Tenminste, in het begin luister ik aandachtig, maar gebiologeerd door haar stem, mis ik ruim de helft van wat zij te vertellen heeft. 

N = Nuance

Weer klinkt haar vrolijke lach over het terras. Ik blijf in de verbazing hangen, totdat zij uitgelachen is en uitleg geeft.

“Het lijkt slechts een nuance, lieverd, maar voor mij is er een groot verschil tussen Mevrouw en Meesteres. Ik weet dat er veel Domina’s zijn die zichzelf zo noemen, zelfs zonder dat ze een onderdanige hebben, maar ik zal de titel pas dragen als ik een onderdanige heb die mijn collar, oftewel mijn halsband, draagt. Daar gaan echter een paar maanden van training aan vooraf.”

“En waar zit het verschil dan in, Mevrouw?” vraag ik na een moment van stilte waaruit blijkt dat zij niet verder gaat met de uitleg.

“Een stukje etiquette, teddy. Onder mijn leiding zal iedere Dominant voor jou Mijnheer zijn, iedere Dominante Mevrouw, ongeacht of zij een onderdanige hebben of zichzelf de titel hebben gegeven. Zij zijn dan nog steeds niet jouw Meester of Meesteres. Uiteindelijk zal jij er maar één echt dienen.”

“Dan hoop ik oprecht dat er een dag komt dat ik u Meesteres mag noemen, Mevrouw.”

M = Meesteres - Mevrouw.

Ik kan niet verbaasder zijn, denk ik, want ik ben mij van geen fout bewust. Zij kijkt mij onderzoekend aan. Een flauwe glimlach siert haar lippen. Ik weet echter echt niet waarom en die vraag moet op mijn voorhoofd geschreven staan, want ze vraagt of ik het echt niet weet. Ik schud nee ,waarop zij weer lacht.

“Les één in luisteren, teddy. Je hebt mij net anders genoemd dan wat ik jou gezegd heb. Waarom deed je dat?”

“Euuhmmm….,” komt er even later uit mijn moment.

Ik kan even niet bedenken hoe ik haar genoemd heb. Ik kijk haar dan ook vragend aan.

“Ik vergeef het je deze keer, omdat je zo lekker enthousiast bent, maar een volgende keer hangt er wel een consequentie aan vast, teddy.”

“Dank U, Meesteres.”

Op het moment dat ik het laatste woord uitspreek, zie ik de blik in haar ogen donkerder worden. Meteen besef ik dat ik haar Mevrouw had moeten noemen en verbeter mijzelf. Dat brengt de glimlach weer terug. Toch snap ik iets niet.

“Maar… U bent nu toch mijn Meesteres, Mevrouw?”

L = Luisteren en lezen

Als het lachen is bedaard, kijkt zij mij weer serieus aan en verteld dat er aan haar leiding wel wat voorwaarden verbonden zijn. Indien mogelijk wil zij dat wij één keer per week een dag samen hebben. Dat mag door de weeks of in het weekend. De keuze is aan mij en een gemaakte afspraak afzeggen mag, maar moet een goede reden hebben. Geen zin, geen puf, moe, valt bij haar niet onder goede redenen, vult zij met een glimlach aan. Verder moet ik alles wat mij opgedragen wordt zonder dralen uitvoeren en de derde voorwaarde is dat ik ook opdrachten uit moet voeren als wij niet samen zijn. De opdrachten zullen via mail kunnen komen of spontaan via what’s app. Of ik daar bezwaar tegen heb?

“Absoluut niet, Meesteres. Het lijkt mij juist spannend, “ zeg ik misschien iets te gretig, want weer komt er een lach op haar gezicht.

“Dat zeg je nu. Wacht maar tot wij een half jaar verder zijn, teddy. Dan wil ik wel eens zien of jij hebt leren luisteren en lezen, want je bent net al meteen de fout ingegaan.”

K = Kans

Biedt zij zich nu werkelijk aan om mijn Meesteres te worden? Als dat zo is, zal ik deze kans met twee handen grijpen, want, ze mag dan niet de lengte, noch het lichaam hebben van een fotomodel, ik vind haar leuk en lief. De hand op mijn wang voelt al als een koestering. Ze voelt vertrouwd en vertrouwen is waar alles om draait, volgens alles wat ik gelezen heb.

“Wilt U mij werkelijk onder Uw hoede nemen, Mevrouw?”

De vraag klinkt mij zelfs al stom in de oren. Een nieuwe blos vindt mijn wangen, maar als ik haar aankijk, verdwijnt deze ook weer snel, want zij kijkt mij vrolijk aan.

“Als je dat werkelijk wilt, zou het zomaar kunnen zijn dat jij voorlopig mijn lieve, maar vooral volgzame teddy zal zijn, ja.”

De bevestiging doet mij haast van mijn stoel springen om haar te omhelzen. Het enige wat ik echter nog enigszins zinnig uit kan brengen is ‘oh, wauw’, waarop zij weer vrolijk in de lach schiet. 

J = Jaar

Het is maar goed dat ik zit. De lach die ik te zien krijg op mijn uitspraak is voldoende zijn om knikkende knieën van te krijgen. Het feit dat ze naar voren leunt en een hand op mijn wang legt, laat mij de wereld om ons heen vergeten. Als ze het van mij zou vragen zou ik zelfs ter plekke naakt voor haar gaan staan. Een grinnik van haar en ik ben weer bij de les.

“Ik weet zeker, lieve teddy, dat je mij komend jaar nimmer zal teleurstellen, want als Mentor zal ik alleen maar trots kunnen zijn op ieder stukje wat jij allemaal gaat ontdekken. Het zal echter niet alleen met Mij zijn. Het meeste van wat je opgenoemd heb, kan ik je wel geven. Er zijn echter een aantal onderdelen waar ik niet voldoende kennis van heb, maar ik heb dan wel weer een uitgebreide vriendenkring waar die ervaring wel op te doen is. Ik zal echter altijd bij je zijn.”

I = Interesse.

Ik schrik mij te pletter als ik ‘jouw dominante’ hoor. Het klinkt alsof ze mij afwijst. Dat gevoel moet te zien zijn op mijn gezicht, want ze vervolgt meteen met: “En ik zou trots zijn als ik die houvast mag zijn en je te begeleiden op deze spannende ontdekkingsreis.”

Van schrik naar opluchting in een seconde. Ik heb haar interesse gewekt! In de volgende seconde voel ik een lach opborrelen. Een meisjesachtig gegiechel eigenlijk, maar dat weet ik te onderdrukken. Zo stoer ben ik nog wel. Het enige wat Mevrouw ziet is de grote grijns op mijn gezicht en de glans van geluk in mijn ogen. Tenminste, ik hoop dat ze de glans ziet. Als het zou kunnen zou ik nu ter plekke op mijn knieën gaan voor haar. Een uiting van respect, zoals ik zo vaak gelezen heb, maar vanwege het feit dat wij in het openbaar zijn, doe ik het niet. In plaats daarvan zeg ik, hopelijk ingetogen genoeg: “Mijn dank is heel groot, Mevrouw. Ik hoop dat ik U nimmer teleur zal stellen.”

H = Houvast.

Het is op zich een goede vraag, maar ik heb geen minuut denktijd nodig. Ook mijn geratel is iets uit mijn jeugd en wijst inderdaad op zenuwen. Nog iets wat in mijn volwassen leven niet meer in deze mate is voorgekomen. Tot nu dan.

“Het zijn de zenuwen, Mevrouw. Normaal ben ik niet zo’n ratel,” antwoord ik, zodra zij van haar horloge opkijkt.

“En waarom nu dan wel?”

“De mogelijkheid om een droom uit te laten komen, komt harder binnen dan ik had verwacht.”

Weer gaat er een wenkbrauw omhoog. Ik begrijp meteen waarom en vul de zin aan met ‘Mevrouw’, wat mij weer een glimlach oplevert om van te smelten.

“Ik ben blij dat je zo eerlijk bent, teddy en ik begrijp de zenuwen, dus ook het geratel. Het is ook niet niks om dit pad te gaan bewandelen als onderdanige, maar gelukkig doe je dat nimmer alleen. Jouw Dominante zal jouw houvast zijn, je begeleidster, je rots in de branding.”

G = Gesprek.

Het gesprek wat zij dan begint door te vragen of ik precies wil omschrijven wat ik wil ervaren, is een even later al een janboel van jewelste. Ik heb zoveel foto’s gezien en over zoveel onderwerpen gelezen dat ik eigenlijk alles opsom wat er in mij opkomt en meteen ook maar commentaar lever op al deze onderwerpen en foto’s. Zij laat mij echter praten, ondanks dat ik wel tien keer in herhaling val. Tot zij plotseling toch ingrijpt door, midden in een discussie met mijzelf of ik wel of niet anaalspel zou willen hebben, haar hand op te steken. Ik stop het geratel midden in een zin, waarop zij meteen het woord neemt.

“Je kletst als een kip zonder kop. Op alles wat je opnoemt geef je meteen ook een negatieve reactie, teddy. Zijn dat de zenuwen of ben je minder nieuwsgierig dan je in eerste instantie hebt aangegeven? Je krijgt een minuut bedenktijd. Dan pas wil ik het antwoord.”

F = Fantasie

“Ik wacht nog steeds op antwoord, teddy.”

“Teddy?” herhaal ik verbaasd.

Ze weet mijn naam. Daar heeft zij mij mee begroet, dus waarom zou zij mij nu opeens Teddy willen noemen?

Alsof ze mijn gedachten kan lezen, zegt zij: “Teddy…als in teddybeer. Je bent groot en schattig en als je mij echt als Mentor wilt, zal dat jouw naam zijn, maar eeuhmm… ik haat herhalen. Laatste kans dus om te antwoorden.”

Snel zeg ik haar eerste regels begrepen te hebben. Ondertussen zorgt haar opmerking wel weer voor dezelfde kriebels in mijn onderbuik als in de tijd dat menig wilde fantasie tot een heftige zaadlozing had geleid. Fantasieën waarin ik mij overgaf aan de grillen van een dominante vrouw en weer roert mijn jongeheer zich bij het idee dat dit mij wellicht werkelijk gaat overkomen. 

E = Effect.

“Je bent een mooie man,” haalt mij terug naar de werkelijkheid.

“Dank je,” antwoord ik, plots een beetje verlegen.

Hierop kijkt zij mij weer strak aan. Ik snap even niet waarom. Het antwoord komt een seconde later.

“Je?” herhaalt de vrouw met een opgeheven wenkbrauw, “als je echt wil dat ik je onder mijn hoede neem, zul je mij eerst eens op de correcte manier moeten adressen, knul. Vanaf nu spreek je met twee woorden, noem je mij Mevrouw en zeg je U. Is dat begrepen?”

In plaats van te antwoorden, kijk ik vol ongeloof naar mijn kruis, omdat mijn lid zijn aanwezigheid kenbaar maakt.

“Hé… pssttt… ik zit hier.”

De blos is nog sneller op mijn wangen dan dat ik weer op kan kijken. Beschaamd sla ik mijn ogen meteen weer neer als ik de vrolijke glinstering in haar ogen zie. Vreemd, heel vreemd dat deze vrouw zo’n effect op mij heeft.

D = D/s

Ik heb contact gezocht en gevonden. Na meerdere chatgesprekken over het aangaan van een D/s, zoals een relatie tussen Dominant(e) en onderdanige heet, zit er nu een vrouw tegenover mij die haast de tegenpool is van de dames die mij nakijken. Ik moet bekennen dat, toen zij op mij af kwam lopen, ik toch echt twijfelde zij wel Dominant was, want ik voelde helemaal niets van ‘onderdanigheid’ zoals het wordt genoemd. Dat kreeg ze echter meteen voor elkaar toen ik ging zitten voordat zij zat.

Een strenge blik, die ik opving terwijl ik mij in mijn stoel liet zakken, was voldoende om mijn hart een slag over te laten slaan. Ik ben meteen ook opgestaan, maar voordat ik bij haar kon zijn om haar stoel naar achteren te trekken, was zij al gaan zitten. Die houding was genoeg om mij te laten beseffen dat zij wel degelijk sterker in haar mooie pumps stond dan menigeen zou denken. Voor het eerst van mijn leven leek de één meter drie en tachtig die ik meet, wel één meter achtendertig. Haast zo klein als een tuinkabouter en dat smaakt naar veel meer.

C = Contact.

Ik ben werkelijk van alles tegengekomen op het internet. Van anaalhaak tot zwepen. Van zacht tot extreem. Van ‘opstandig onderdanig’ naar slaafs. Klemmen met of zonder gewichten, met boeien of touw vastgezet worden. De mooiste tekeningen gemaakt met kaarsvet. Naalden, messen, vishaken, noem het maar op, het is er. Dit is echter allemaal op pijn gericht. Je hebt ook nog vernedering, huiselijke discipline, allerlei fetishes en lust, heel veel lust. Eigenlijk is er voor bijna iedere letter van het alfabet wel iets te vinden.

Nadat ik zoveel informatie had, dat ik werkelijk niet meer wist wat ik zou willen, ben ik gaan chatten op een site die ik tegenkwam, in de hoop meer duidelijkheid te verkrijgen. Wat ik daar echter geleerd heb is dat, om uit te vinden wat nou echt ‘mijn ding’ zou zijn, ik het gewoon uit moest proberen. Ik moest contact zoeken met een Meesteres die mij alle facetten zou kunnen en willen laten ervaren. Alleen zo zou ik erachter komen wat mij werkelijk genoegdoening zou schenken.

B = BDSM

Haar blik is al voldoende om koude rillingen te bezorgen.  

“Heb je het koud?” vraagt zij vriendelijk als ik een volgende huivering niet weet te onderdrukken.

Ze kijkt mij onderzoekend aan, ik sla mijn blik neer.

“Nee hoor, ik vind het gewoon spannend,” antwoord ik een seconde erna, waarop zij in de lach schiet.

Ik kijk haar weer aan en word weer gevangen door haar blik die nu ondeugend te noemen is. Een stomme grijns vind een plekje op mijn gezicht. Even later voel ik een blos op mijn wangen komen als zij nog eens grinnikt. Het is jaren geleden dat ik voor het laatst gebloosd heb. Als ik op dat moment onder de tafel zou kunnen kruipen om te schuilen, zou ik het nog doen ook en dat binnen een paar seconden.

Het is ook precies wat ik gehoopt had te voelen toen ik meer informatie zocht over de inhoud van mijn droom. Ik ben echter zoveel tegengekomen dat ik door de bomen het bos niet meer zag. Gelukkig is er één overkoepelende naam voor. Alles valt onder de noemer BDSM.

A = Afspraak

Daar zit ik dan. Strak van de zenuwen als een puber die voor het eerst met een meisje op stap gaat, maar ik ben zevendertig jaar oud en sinds een paar maanden gescheiden. Ik voel mij een puber, omdat ik op het punt sta een droom uit te laten komen die mij al vanaf mijn pubertijd bezig houdt. 
Ik, die vaak te horen krijgt stoer te zijn. Waar menig vrouwenoog iets langer dan fatsoen vraagt op blijft hangen, omdat het coachen van en trainen met de plaatselijke rugbyclub mijn lichaam nog steeds in conditie houdt. De lengte van één meter drie en tachtig, mijn donkere haar en hazelnootbruine ogen, zullen ook wel een steentje bijdragen aan die blikken. Dat was in mijn jeugd wel leuk, maar nu kan mij dat allemaal niet zo boeien. De kleine vrouw waar ik vandaag een afspraak mee heb en sinds tien minuten tegenover mij zit, wel. Het is namelijk de vrouw die mijn jeugddroom waarheid kan laten worden.